باجنین خوداشناشوید(هفته 21تا27)

هفته بیست و یکم:

کودک شما چگونه تغییر می کند؟

وزن کودک شما حدود 340 گرم و اندازه او تقریبا 26.6 سانتی متر است. ابروها و پلکهای او کامل شده اند. و مسلما شما حرکتهای او را احساس می کنید. کودک شما به برنامه روزانه و کارهایی که ممکن است داشته باشید توجه نمی کند؛ پس اگر هنگامی که در شب آماده خوابیدن می شوید او تکان خوردن را آغاز کرد، تعجب نکنید. اگر شما یک دختر در شکم خود داشته باشید واژن او کاملا شکل گرفته است هرچند رشد این اندام تا زمان تولد او ادامه خواهد یافت.

شما چگونه تغییر می کنید؟

احتمالا شما این روزها کاملا احساس آرامش می کنید. شکم شما هنوز خیلی بزرگ نشده است و بخش عمده دردها و عوارض اولیه حاملگی از بین رفته اند. هر وقت که می توانید یکجا بنشینید، لم دهید و لذت ببرید. در سه ماهه سوم حاملگی به خاطر اینکه رشد کودک شما تقریبا کامل می شود دردهای خفیفی خواهید داشت. البته این بدان معنا نیست که شما در این دوران هیچگونه مشکل جزئی نخواهید داشت. مثلا به دلیل افزایش تولید چربی در بدن شما، ممکن است آکنه یا جوش بر روی پوست شما ظاهر شود. در این صورت روزی دو مرتبه پوست خود را با آب و صابون ملایم بشویید، اما دقت کنید که بدون تجویز پزشک از هیچگونه داروی خوراکی یا پمادهای موضعی استفاده نکنید.
اکنون شما مستعد ابتلا به واریس هستید؛ خصوصا اگر مادر شما هم به این عارضه مبتلا باشد. این عارضه به این علت ایجاد می شود که حاملگی فشار بیشتری بر سیاهرگهای پاهای شما وارد می کند؛ حجم خون در بدن شما افزایش یافته و رحم شما فشار بیشتری بر سیاهرگ بزرگ تحتانی (که خون را از اندامهای پائینی بدن شما به قلب باز می گرداند) وارد می کند. از سوی دیگر افزایش هورمون پروژسترون موجب می شود که دیواره سیاهرگهای شما شل شوند؛ لذا با رشد جنین و رحم، سیاهرگها بزرگ و بزرگتر می شوند. مشکل سیاهرگهای واریسی در هر حاملگی شدیدتر می شود و هرچند احتمال ایجاد این عارضه در سیاهرگهای پا بسیار بیشتر است اما ممکن است در قسمتهای دیگر مانند فرج نیز ظاهر شوند. در صورتی که پاهای شما درد می کنند هر روز صبح جورابهای مخصوص حاملگی را بپوشید. یک پیاده روی سریع در طول روز نیز می تواند با افزایش سرعت گردش خون به شما کمک کند. همچنین می توانید به پهلوی چپ دراز بکشید و یک بالش زیر پاهای خود قرار دهید تا پاها بالاتر از سطح زمین قرار گیرند.

فعالیت های این هفته

یک دفتر برای کودک خود تهیه کنید: حتی اگر شما دوست نداشته باشید که به دیگران بگویید چه هدیه ای بیاورند به زودی اقوام و دوستانتان از شما خواهند پرسید که چه چیزی می خواهید یا احتیاج دارید؛ خصوصا اگر کسی برای شما یک مهمانی بگیرد و آشنایان برای دیدن «مادر جدید» به این مهمانی بیایند. اگر شما آنچه را که لازم دارید یا دوست دارید بعنوان هدیه برایتان بیاورند، در یک دفتر بنویسید برای پاسخ دادن به سوال آنها به مشکل برنخواهید خورد. در ضمن از دو اشتباه که اغلب مرتکب می شوند اجتناب کنید:
- نوشتن لباس در لیست هدایا: وقت خود را تلف نکنید. مردم نمی توانند در برابر خرید لباس بچه مقاومت کنند و هرچه را فکر کنند قشنگ است خواهند خرید.
- ننوشتن وسایل گران قیمت در لیست هدایا: نگران نباشید! با نوشتن وسایل گران قیمت طماع به نظر نمی آیید. در واقع برخی از اقوام یا دوستان نزدیک دوست دارند هدیه با ارزشتری به شما و نورسیده تان بدهند یا ممکن است همکاران شما بخواهند با همدیگر یک هدیه گران قیمت تر بخرند. پس برای آنها هم گزینه هایی را در نظر بگیرید.

 هفته بیست و دوم :

کودک شما چگونه تغییر می کند؟

اکنون کودک درون رحم شما مثل یک نوزاد ولی کمی کوچکتر است. او 27.7 سانتی متر طول و حدود 450 گرم وزن دارد. پوست او تا زمانی که به اندازه کافی وزن اضافه کند چروکیده به نظر می آید؛ و موهای نرمی بنام لانوگو که سر و بدن او را پوشانده ، قابل دیدن است. لبهای او مشخص تر شده و دندانهای او به شکل ریشه هایی در درون لثه اش ظاهر شده اند. هرچند چشمهایش رشد کرده اند اما عنبیه (بخش رنگی چشم) هنوز رنگدانه ندارد و رنگی نشده است. ابروها و پلکهای چشمان او در محل خود قرار گرفته اند و لوزالمعده او (که برای تولید هورمونها بخصوص انسولین ضروری می باشد) به سرعت در حال رشد است.

شما چگونه تغییر می کنید؟

با بزرگ شدن شکم شما برای فراهم کردن فضای لازم برای کودک در حال رشد ممکن است نشانه های کشیدگی را بر روی پوست خود مشاهده کنید. بعضی از خانمهای حامله دچار این عارضه نمی شوند، اما تقریبا بر روی پوست نیمی از آنها آثار این کشیدگی ظاهر می شود. این خطوط باریک که از بافتهای جدید از جنس پوست هستند، علاوه بر باز شدن پوست بعلت تغییرات هورمونی در دوران بارداری ایجاد می شوند و به رنگ صورتی تا قهوه ای پررنگ (بسته به رنگ پوست شما) هستند و ممکن است ضخامت آنها با افزایش سن حاملگی بیشتر شود. آنها نه تنها بر روی شکم بلکه احتمالا بر روی باسن، رانها و پستانها نیز ظاهر می شوند. اثرات ثابت شده ای از اینکه محلولهای طبی و لوسیونها از بروز این خطوط رنگی جلوگیری کنند یا آنها را از بین ببرند، وجود ندارد. اما می توانند خارش احتمالی ناشی از کشیدگی پوست را کاهش دهند. همچنین ممکن است ناف تورفته و زیبای شما تغییر شکل دهد، احتمالا سطح ناف شما ابتدا صاف شده و حتی به زودی بیرون می زند؛ اما نگران نباشید، به احتمال زیاد بعد از زایمان به حالت طبیعی خود باز می گردد.
یک تغییر دیگر که ممکن است در دوران حاملگی در سطح پوست شما رخ دهد ظاهر شدن خالهای نسبتا بزرگ است. در این حالت قسمت کوچکی از پوست برآمده و سرخ می شود و رگهای خونی و همین طور زائده های متعددی ایجاد می کند. این عارضه در صورت، گردن، قسمت بالایی سینه و سینه ها ظاهر می شود و علت آن نیز میزان بالای هورمون استروژن در دوران حاملگی است؛ معمولا پس از زایمان پوست به حالت طبیعی باز می گردد.

فعالیت های این هفته

حلقه ازدواج تان را از دست خود درآورید: از آنجا که انگشتها در اطراف حلقه ورم می کند، بسیاری از خانمها از یک جواهرساز حرفه ای می خواهند که حلقه شان را بریده و درآورد. اگر انگشت شما باد نکرده و می توانید حلقه تان را به راحتی دربیاورید قبل از اینکه خیلی دیر بشود این کار را بکنید. اگر نمی توانید دوری حلقه عروسی یا یک حلقه مهم دیگر را تحمل کنید آن را به یک زنجیر انداخته و دور گردنتان بیندازید تا در نزدیکی قلبتان قرار گیرد.

 هفته بیست و سوم :

کودک شما چگونه تغییر می کند؟

اکنون طول بدن کودک شما بیشتر از 29.2 سانتی متر و وزن او بیش از 450 گرم است. پوست او قرمز و چروک خورده است. رگهای خونی در ریه او در حال رشد هستند تا او را برای تنفس آماده کنند. او عمل بلعیدن را انجام می دهد اما در اغلب کودکان اولین خروج مدفوع پس از تولد صورت می گیرد. صداهای بلند (از قبیل صدای پارس سگ یا جاروبرقی) در داخل رحم شنیده می شوند اما کودک شما را آزرده نمی کنند و حتی موجب آشنایی او با این صداها نیز می شوند به نحوی که او پس از زایمان از این صداها نخواهد ترسید. در عین حال مراقب صداهای خیلی بلند که حتی گوش شما را آزار می دهد باشید.

شما چگونه تغییر می کنید؟

اگر در سه ماهه اول دچار سردرد می شدید این سردردها احتمالا کمتر شده اند. در واقع برخی از خانمها در اوایل دوران حاملگی دچار سردرد می شوند که علت آن می تواند تغییر میزان هورمونها در بدن، تغییرات سیستم گردش خون و یا گرفتگی سینوسها باشد.
شما ممکن است در دوران حاملگی ورمهای کوچکی را خصوصا در قسمت قوزک پا و پاها مشاهده کنید. این تورم به علت تغییر در ترکیب شیمیایی خون (که موجب ورود خون به بافتها می شود) و همچنین بزرگ شدن رحم (که به سیاهرگهایی که خون را از اندامهای تحتانی شما به سمت قلب می برند فشار وارد می کند و در نتیجه سرعت جریان خون در پاهای شما کاهش می یابد) رخ می دهد. این ورمها در پایان روز و همچنین در فصل تابستان شدیدتر هستند. بدن شما پس از زایمان میزان مایع اضافی را دفع می کند و به همین دلیل در چند روز اول پس از زایمان ممکن است دفعات بیشتری به توالت نیاز داشته باشید یا بیشتر عرق کنید. در همین حال هرگاه می توانید دراز بکشید و پاهای خود را بالاتر از سطح بدن خود قرار دهید، هنگام نشستن پاهای خود را به حالت کشیده قرار دهید، از نشستن بدون حرکت به مدت طولانی خودداری کنید، یک تمرین ورزشی منظم داشته باشید تا سرعت جریان خون را در بدن خود افزایش دهید و جورابهای مخصوص حاملگی بپوشید. ممکن است وسوسه شوید که مایعات کافی مصرف نکنید! اما شما باید مقادیر زیادی آب بنوشید و شاید جالب باشد اگر بدانید این کار به جلوگیری از تورم اعضای بدن شما کمک می کند. دقت کنید که در صورت مشاهده ورمهای حاد یا ناگهانی در دستها یا صورت فورا با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید زیرا این حالتها ممکن است نشانه یک وضعیت حاد و وخیم دوران بارداری به نام پره‌اکلامپسی یا مسمومیت حاملگی باشند.

فعالیت های این هفته

یک نامه برای کودک خود بنویسید: شما و نوزادتان از این یادگاری برای سالهای سال نگهداری خواهید کرد. به ندای قلبتان گوش دهید و الهام بگیرید. اگر برای آغاز نامه تان به کمک احتیاج دارید می توانید از این ایده ها کمک بگیرید:
- احساسات خود را برای کودکتان شرح دهید و بگویید از اینکه می دانید او در درون بدن شما رشد می کند چه احساسی دارید.
 روزی را تصور کنید که وقت خود را با کودکتان سپری خواهید کرد. در آن روز چه می کنید؟
 امیدها، رویاها و آرزوهایتان را برای کودکتان بنویسید.
مادر بودن برای شما چه معنایی دارد؟ تعریف شما از یک مادر خوب چیست؟
اگر با نوشتن راحت نیستید یا نامه نوشتن برایتان دلچسب نیست؛ صدایتان را ضبط کنید، نقاشی کنید یا از زمانهای مختلف حاملگی یادگاریهای جمع کرده و یک جا نگهداری کنید.

هفته بیست و چهارم:

کودک شما چگونه تغییر می کند؟

کودک شما به سرعت در حال رشد است و وزن او حدود 110 گرم نسبت به هفته قبل (که تنها کمی بیشتر از 450 گرم وزن داشت) زیادتر شده است. از آنجا که طول بدن او به حدود 30 سانتی متر رسیده، در داخل رحم شما به صورت خمیده قرار گرفته است اما اندازه اندامهای بدن او تقریبا متناسب هستند. شاید به نظر کمی لاغر بیاید ولی به زودی بافت چربی در بدن او تجمع می یابد. پوست کودک شما نازک، نیمه شفاف و چروک خورده است؛ مغز او به سرعت بزرگ می شود و اندام چشایی او نیز در حال رشد است. دستگاه تنفسی تکامل خود را آغز کرده، درخت تنفسی شاخه شاخه می شود و سلولهایی در ریه سورفاکتانت تولید می کنند، ماده ای که موجب می شود کیسه های هوایی نوزاد بعد از تولد و هنگام تنفس به راحتی بزرگ و پر از هوا شوند.

شما چگونه تغییر می کنید؟

قسمت بالایی رحم شما اکنون چند سانتی متر بالاتر از ناف قرار گرفته است، یعنی اندازه آن در حدود یک توپ فوتبال است. شما ممکن است به دلیل کشیده شدن پوست شکم و پستانهایتان گاهی اوقات احساس خارش کنید. اگر پوست شما خشک است مرطوب نگه داشتن آن می تواند در رفع این عارضه به شما کمک کند. همچنین ممکن است حساسیت چشمان شما نسبت به نور افزایش یافته باشد یا احساس خشکی چشم و یا اینکه چیزی وارد چشم شده است داشته باشید. این عارضه در دوران حاملگی طبیعی است و به عنوان «چشمان خشک» شناخته می شود. برای بهبود وضعیت خود می توانید از قطره اشک مصنوعی استفاده کرده و چشمان خود را مرطوب کنید.
برای اکثر خانمهای حامله بین هفته های بیست و چهارم تا بیست و هشتم یک بار تست غربالگری گلوکز (GCT) انجام می شود. این آزمایش مشخص می کند که آیا دچار دیابت دوران حاملگی شده اید یا خیر. در دیابت بارداری میزان قند خون در دوران حاملگی افزایش می یابد. در صورتی که این عارضه درمان نشود احتمال سخت شدن زایمان طبیعی یا لزوم سزارین برای شما افزایش می یابد زیرا در این حالت کودک شما چاق می شود و این چاقی در اندامهای فوقانی بدن او نمایانتر خواهد بود. همچنین احتمال ابتلای کودک شما به مشکلاتی همچون سطح پایین قند خون در هنگام تولد افزایش می یابد. در صورتی که نتیجه آزمایش قند خون شما مثبت باشد بدان معنی نیست که شما به دیابت دوران حاملگی دچار شده اید، بلکه بایستی تست تحمل گلوکز (GTT) بدهید تا معلوم شود که آیا مشکلی دارید یا خیر.
همچنین آگاهی از نشانه های زایمان زودرس می تواند برای شما مفید باشد. در صورت مشاهده افزایش ترشحات واژن که آبکی، لزج، صورتی یا خونی باشند به سرعت با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید. همچنین در صورت مشاهده خونریزی از واژن یا لکه بینی، درد شکم یا گرفتگی و انقباضات عضلانی مشابه با دوران قاعدگی که بیشتر از 4 بار انقباض عضلانی در ساعت باشد، افزایش فشار در ناحیه لگن یا کمردردی که قبلا نداشته اید، بلافاصله با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید.

فعالیت های این هفته

خانه خود را برای ورود نوزاد آماده کنید: با همسر خود بنشینید و آنچه را که می خواهید قبل از آمدن نوزادتان در خانه تغییر وضعیت دهید یا جمع کنید، سر و سامان دهید. آنگاه لیست را به همسرتان بدهید خودتان یک گوشه بنشینید و بگذارید تا او وسایل را بچیند. شما با تحمل دوران حاملگی به اندازه کافی زحمت کشیده و می کشید! بهتر است برای ایمنی بیشتر به این نکات هم توجه کنید:
 یک کپسول اطفاء حریق فراهم کنید یا اگر سیستم هشدار دهنده دود و آتش سوزی دارید، آنرا آزمایش کنید. اگر مسیر خروج اضطراری دارید، مسیر آنرا باز و پاکسازی کنید.
مبلها یا سایر لوزم و اشیاء خراب و شکسته را دور بیندازید یا تعمیر کنید.
اطاق نوزادتان را رنگ کنید پرده های جدید آویزان کنید یا یک دست مبل نو جفت و جور کنید!

 هفته بیست و پنجم:

کودک شما چگونه تغییر می کند؟

اندازه کودک شما از سر تا پاشنه پا حدود 34.3 سانتی متر شده است. وزن او (که حدود 680 گرم است) خیلی زیاد به نظر نمی رسد اما او به زودی کمی بافت چربی می آورد و قیافه باریک و نحیف او تغییر خواهد کرد، پوست نسبتا چروکیده او صاف می شود و شباهت او به یک نوزاد کامل بیشتر و بیشتر خواهد شد. احتمالا اکنون می توان موهای او را دید که هم رنگ و هم حالت گرفته اند، هر چند که رنگ و حالت موهای او ممکن است بعد از تولد تغییر کنند.

شما چگونه تغییر می کنید؟

نه تنها کودک شما موهای بیشتری درآورده است که ممکن است موهای سر خود شما هم پرتر و درخشنده تر به نظر بیایند. در واقع موهای شما زیاد نشده اند بلکه همان موهای معمولی شما هستند که بیشتر از معمول بلند شده اند. همچنین ممکن است موهای بدن شما نیز تیره تر یا کلفت تر به نظر بیایند. این موها نیز ظرف چند هفته پس از تولد نوزادتان به حالت عادی بازخواهند گشت؛ گاهی هم برای از بین بردن آنها ممکن است دچار زحمت شوید. شما ممکن است دیگر قادر نباشید که به زیبایی و متانت گذشته راه بروید. ادامه دادن به ورزش برای شما خوب است اما هر وقت احساس کردید که خیلی خسته شده اید ورزش نکنید. همچنین اگر احساس درد، کوفتگی بدن، سرگیجه یا غش کردید، یا زمانی که نفس کم آوردید بلافاصله ورزش را متوقف کنید. برای مدت طولانی به پشت دراز نکشید و از انجام حرکتهای ورزشی که ممکن است تعادل شما را به هم بزند خودداری کنید. مقادیر زیادی آب بنوشید، قبل از ورزش گرم کردن و بعد از آن خنک کردن را فراموش نکنید.
با انجام آزمایش غربالگری گلوکز در فاصله هفته های بیست و چهارم تا بیست و هشتم، ممکن است بطور همزمان برای شما آزمایش کم خونی هم تجویز شود. هرچند حجم خون شما در طول حاملگی به شدت افزایش می یابد اما ممکن است تعداد گلبولهای قرمز خون شما به اندازه کافی افزایش نیافته باشد. گاهی اوقات این عارضه را «کم خونی فیزیولوژیک» می نامند که در سه ماهه دوم و سوم حاملگی معمول است. در صورتی که آزمایش خون شما حاکی از کم خونی واقعی باشد باید از آهن و مکملهای غذایی استفاده کنید.
اگر تا حالا به اسم نوزاد خود فکر نکرده اید باید در این کار جدی شوید. انتخاب یک نام مناسب وظیفه ای بسیار مهم است اما باید برای شما حالت تفریحی هم داشته باشد. به تاریخچه فامیل خود (مثلا اسم پدر پدربزرگتان) یا مکانهایی که برایتان جالب هستند یا شخصیتهای محبوب ادبی و داستانی تان و یا شخصیتهای فیلمهای مورد علاقه تان فکر کنید. حتی می توانید از کتابهایی که اسامی مختلف کودکان را جمع آوری کرده اند استفاده کنید.

فعالیت های این هفته

در این هفته وقتتان را به همسرتان اختصاص دهید: می توانید همسرتان بطور رمانتیکی غافلگیر کنید. همه خصوصیاتی را که از او دوست دارید بنویسید به او بگویید که چرا فکر می کنید او یک پدر فوق العاده خواهد بود، یا حداقل دستهای همدیگر را بگیرید و به یک گردش کوتاه یا پیاده روی بروید. برای ارتباط جسمی و روحی با یکدیگر وقت بگذارید، آنچه را در یکدیگر دوست دارید و آنچه که شما را به هم پیوند می دهد جشن بگیرید، عشق بورزید و قدر یکدیگر را بدانید. هر هفته حداقل نیم ساعت وقت بگذارید و به همسرتان بفهمانید که چقدر برای شما و زندگی تان مهم است. (البته اگر واقعا اینطور هست!)

هفته بیست و ششم:

کودک شما چگونه تغییر می کند؟

اکنون وزن کودک شما کمی کمتر از 900 گرم و طول بدن او از سر تا پاشنه پا حدود 35.5 سانتی متر است. عصبهای گوش او در حال تکامل هستند که در نتیجه به صداهای مختلف بهتر پاسخ می دهد. ریه های او در حال رشد هستند و او با نفسهای کوچکش مقادیر کمی از مایع آمنیوتیک را تنفس می کند. این تمرین برای تولد او و هنگامی که می خواهد برای اولین بار با هوا تنفس کند بسیار مفید است. در صورتی که کودک شما یک پسر باشد بیضه های او در حال حرکت به سمت کیسه بیضه هستند که درچند روز آینده به مقصد نهایی خود می رسند.

شما چگونه تغییر می کنید؟

در این زمان ممکن است فشار خون شما که از هفته بیست و دوم تا بیست و چهارم افت کرده بود، در حال افزایش باشد تا به مقدار طبیعی خود نزدیک شود. از آنجا که عارضه پره‌اکلامپسی اغلب در سه ماهه آخر دوران حاملگی رخ می دهد، بهتر است در مورد نشانه های این بیماری خطرناک اطلاعات بیشتری داشته باشید. بهتر است بدانید که این بیماری در 3 تا 7 درصد خانمهای حامله بروز می کند. نشانه هایی که ممکن است بیانگر این عارضه باشند عبارتند از: ورم ناگهانی دستها و صورت، افزایش وزن ناگهانی (به دلیل عدم دفع آب)، تاری دید، مشاهده لکه ها یا نقاط نورانی در مقابل چشم، سردردهای ناگهانی شدید یا مقاوم به درمان و احساس درد در ناحیه بالای شکم. البته پزشک یا مامای شما با کنترل فشار خون و آزمایش میزان پروتئین ادرار، در هر یک از ویزیت های مراقبتهای دوران بارداری که لازم باشد شما را از نظر ابتلا به این عارضه مورد بررسی قرار می دهد؛ با این حال در صورت مشاهده هر یک از علائم فوق بلافاصله با وی تماس بگیرید. تشخیص سریع این بیماری برای حفظ سلامت شما و کودکتان ضروری است.
اگر از این به بعد دچار کمر درد مختصری شوید، ممکن است بواسطه هورمونهای دوران حاملگی باشد که مفصلها و رباطهای شما را سست کرده اند؛ همچنین تغییر مرکز ثقل بدن شما نیز در این عارضه موثر است. راه رفتن، ایستادن یا نشستن به مدت طولانی، و همچنین خم شدن یا چیزی را بلند کردن، فشار زیادی به کمر و پشت شما وارد می کند. یک دوش آب گرم یا کمپرس سرد می تواند درد را مرتفع کند. ممکن است بخواهید برای ماساژ پیش از زایمان به یک متخصص مراجعه کنید؛ در صورتی که از صلاحیت و تبحر وی در این زمینه آگاه باشید، این هم می تواند یک گزینه مناسب باشد. در هنگام خواب از بالش کمکی دوران حاملگی استفاده کنید و آن را بین پاهای خود قرار دهید تا از شکم و پشت شما محافظت کند. سعی کنید بدن شما در حالت مناسب قرار داشته باشد تا فشار بر پشت شما کمتر شود و هنگام خم شدن یا بلند کردن اشیاء بسیار مراقب باشید. در صورتی که احساس درد شدید یا کرختی (بی حسی) در هر یک از اعضای بدن خود داشتید سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.

فعالیت های این هفته

با همسر خود در مورد برخی مسائل شخصی و خصوصی صحبت کنید. آیا می خواهید پسر خود را ختنه کنید؟ آیا می خواهید فرزندتان را با شیر خودتان تغذیه کنید؟ آیا مراسم مذهبی خاصی بعد از تولد کودکتان خواهید داشت؟ آیا می خواهید تمام وقت خود یا بخشی از وقت خود را با کودکتان و در خانه بگذرانید؟ این سوالات تنها بخشی از مسائل مهمی هستند که شما و همسرتان باید در مورد آنها بحث کنید و تصمیم بگیرید. حتی اگر فکر می کنید که در بعضی موارد هم عقیده هستید باز هم بهتر است درباره آنها صحبت کنید تا سوء تفاهم یا رنجش پیش نیاید. 

هفته بیست و هفتم:

کودک شما چگونه تغییر می کند؟

کودک شما دارد همه رحم شما را پر می کند! در این هفته او حدود 900 گرم وزن دارد و طول بدن او نیز 36.5 سانتی متر است. او اکنون می تواند چشمان خود را باز و بسته کند و در زمانهای مشخصی می خوابد و بیدار می شود. او می تواند انگشتهایش را نیز بمکد. هرچند ریه های او هنوز کاملا رشد نکرده است، اما در صورتی که در این زمان بطور اتفاقی نارس به دنیا بیاید، با کمک دستگاه ریه او قادر خواهد بود تنفس را انجام دهد. به حرکتهای ریتمیک و منظم کودک خود دقت کنید زیرا نشانه سکسکه هایی هستند که از این به بعد ممکن است به طور معمول رخ دهند. معمولا هر بار سکسکه کودک تنها چند لحظه طول خواهد کشید و در نتیجه برای او آزاردهنده نخواهد بود؛ پس از احساس این حرکات لذت ببرید! با رشد بیشتر بافت مغز اکنون مغز کودک شما بسیار فعال است. فکر می کنید او به چه چیز فکر می کند؟!

شما چگونه تغییر می کنید؟

کودک شما در حال آماده شدن برای مرحله نهایی است، در نتیجه شما ممکن است عوارض جدیدی را مشاهده کنید. علاوه بر احساس درد در پشت و کمر، ممکن است گاهی اوقات دجار گرفتگی عضلات پا نیز بشوید. پاهای شما وزن زیادی را تحمل می کنند و رحم شما نیز به جریان خون بیشتری نیاز دارد. با رشد رحم فشار بیشتری بر رگهایی که خون را از اندامهای تحتانی شما به سمت قلب می برند و همچنین بر عصبی که از بالاتنه به سمت پاهای شما می رود وارد می شود. متاسفانه هر چه مدت بیشتری از حاملگی شما بگذرد این گرفتگیهای عضلانی شدیدتر و بیشتر خواهند شد. گرفتگی عضلات معمولا در شب رخ می دهد، اما ممکن است در طول روز هم بروز کند. با انجام این تمرین شاید از درد و گرفتگی رها شوید: پاهایتان را دراز کنید و انگشتهای پاهای خود را مستقیم به سمت جلو بکشید، سپس آنها را به سمت عقب (مثل اینکه بخواهید انگشت شست پا را به روی ساق برسانید) بکشید. این کار موجب کشیده شدن ماهیچه ساق پا می شود و ممکن است مشکل شما را بهبود ببخشد. همچنین چند دقیقه پیاده روی یا ماساژ دادن ماهیچه ساق پا ممکن است مفید باشد.
این مطلب ممکن است فعلا برای شما بسیار دور از ذهن باشد اما بهتر است به برنامه تنظیم خانواده و روش جلوگیری از بارداری نیز فکر کنید. شما باید قبل از تولد نوزادتان در برخی موارد تصمیم بگیرید. شاید این تعداد فرزند برایتان کافیست و بخواهید لوله هایتان را نیز در زمانی که در بیمارستان هستید ببندید. به هر حال از حالا وقت کافی دارید که با همسرتان و متخصص مشورت کنید.

فعالیت های این هفته

مقداری غذا آماده کنید که بعد از تولد نوزادتان گرسنه نمانید! اگر خودتان آشپزی می کنید از این به بعد دو برابر غذا بپزید و نصف آن را فریز کنید. در هفته های اول پس از تولد نوزادتان هر روز شما و همسرتان به قدری خسته خواهید بود که حوصله غذا پختن نخواهید داشت و از اینکه چیزی در یخچال داشته باشید که بتوانید آن را به سرعت گرم کرده و مصرف کنید بسیار خوشحال خواهید شد. اگر هم آشپزی نمی کنید در مجلات و پیک های محلی یا مغازه های نزدیک محل سکونت خود بگردید و لیست همه خوراکیهایی را که با سرویس به درب منزل شما آورده و تحویل می دهند، جمع آوری کنید. بعدا شما از انتخابهای متعددی که دارید بسیار خوشحال خواهید شد.